Paardendagen
Driezum – Wâlterswâld
Het mooiste evenement van Fryslân
Historie
… Hoe het allemaal 34 jaar geleden begon…
Vriendenclub “It Lytse Slokje” en feestvereniging “Ut ‘e Sleur” stonden aan de wieg van het huidige paardenspektakel in Driezum – Wâlterswâld. De vriendenclub organiseerde samen met menvereniging “Tusken de Stokken” in de jaren 1985 – 1988 een marathon. Ver buiten de dorpen werd een marathontraject uitgezet met her en der een hindernis, met b.v. bij Dokkum een moeilijke hindernis op een heel oud stuk “Wâlddyk”. Dijk op en dijk af.
In die tijd, toen het marathon-gebeuren landelijk nog weinig voorstelde, een prachtige wedstrijd waar veel menplezier aan werd beleefd. De organisatie beleefde er echter weinig plezier aan, er kwam geen kip kijken. En dat was toch wel de bedoeling, publiek laten genieten van de verrichtingen en kwaliteiten van paard en pony. Daartegenover stond het publiekrijke ringsteken wat jaarlijks door feestvereniging
“Ut ‘e Sleur” werd georganiseerd. Vaak ook weer geholpen door vrijwilligers van de vriendenclub. Men dacht hard na en kwam op het idee beide evenementen te combineren en op één dag te houden. Daarbij nog een wedstrijdvorm te zoeken en het geheel een Paardentriathlon te noemen.
Beide verenigingen vormden op 6 april 1989 in gezamenlijk-heid een Paardensportcommissie. Men bedacht een wedstrijdvorm met drie onderdelen. ‘s Morgens de marathon met 8 hindernissen, ’s middags vanaf 16.00 uur het ringsteken en het derde onderdeel werd het uit de tijd geraakte “draven onder de man.” Het evenement werd een groot succes, mede ook door de grote publieke belangstelling. Wijlen Hans Reitsma uit Exmorra werd met het tuigpaard Wodan de eerste winnaar van het Open Fries kampioenschap Paardentriathlon. Zarka, het paard van Anne Okkema uit Kubaard werd 2e en de pony Liesje van Pieter de Jong uit Twijzelerheide werd 3e. Zo ontstond in Driezum – Wâlterswâld een primeur voor Nederland: een Triathlon op paardengebied.
De eerste keer waren er 35 deelnemende aanspanningen waarvan er 17 menners aan alle drie onderdelen meededen. Aan de 2e Triathlon namen 28 deelnemers deel die alle drie onderdelen moesten afwerken. Er waren een aantal kleine wijzigingen t.o.v. de eerste keer. Er kwam een 9e hindernis bij en het draven onder de man werd aangepast. Bij de 1e editie was nog de aloude regel bij het draven geldig dat men niet in galop mocht gaan. Moeilijk te beoordelen, wanneer gaat draven over in galop. Deze regel werd losgelaten en zo ontstonden de Paardenrennen. Anne Okkema wist het 2e kampioenschap op zijn naam te schrijven met het Friese paard Rinni. De paardenman uit Kubaard, ooit Nederlands Kampioen Ringrijden, had zijn overwinning in belangrijke mate ook te danken aan een 1e plaats bij het Ringrijden.
In 1991 won Djoerd Elzinga uit Zwaagwesteinde de paardentriathlon met de pony Polly. Velen zullen zich de paardenraces herinneren van de toen 9 jarige Gosse Hoekstra uit Zwagerbosch met de kleine Polly tegen al die grote paarden. Het kleinste deelnemende dier werd kampioen tussen grote paarden en gevestigde namen. Aan de eerste twee edities namen bijna alleen Fryske deelnemers deel. Daar kwam door de komst van deelnemers uit het zuiden van Brabant en België in 1992 een einde aan.
Ze kwamen, zagen en overwonnen. Paul van Riet uit Riethoven won bij de pony’s, met op de tweede plaats Djoerd Elzinga met Polly en de derde plaats was voor de dochter van Paul, Jannenke van Riet. Bij de paarden werd Ad Heeren uit Eersel Open Fries Kampioen met plaatsgenoot Harry Verstappen op de tweede plaats. De derde prijs was voor Reitse Jonkman uit Workum. Bij de pony’s wist Paul van Riet ook in 1994 te winnen. Verder bleef in de 90er jaren het kampioenschap bij de pony’s in Friese handen met een hoofdrol voor Klaas de Haan uit Jouswier die in 1995 – 1996 en 1998 kampioen werd.
Bij de paarden bleven de Brabanders 8 jaar lang aan de top met, naast Ad Heeren, overwinningen van Noud Hoeks, Hans Hoogers, Harry Verstappen en Hein Castelijns. Er kwam meer concurrentie en ook de Friese deelnemers waren sterker geworden. Hendrik Eppinga uit Oudemirdum doorbrak de Brabantse hegemonie in 2000 met een overwinning. Piet van der Valk uit Wâlterswâld presteerde het om in 2002 en 2003 het kampioenschap bij de paarden in eigen dorp te houden, samen met groom Sipke Feddema die in 2005 zelf als menner kampioen werd in de klasse enkelspan pony.
Door de jaren heen groeide het evenement steeds meer richting een samengestelde menwedstrijd. Na verloop van tijd verdween het ringrijden en de paardenrennen van het programma. Maar toch behield het evenement al die jaren haar eigen unieke karakter met een marathon over 10 hindernissen als belangrijkste en zwaarst wegende wedstrijdonderdeel.
Mede dankzij de mensen van het eerste uur groeide de Paardentriathlon uit tot een wedstrijd met meer dan 70 aanspanningen en duizenden kijkers. De belangstelling bij de deelnemers groeide enorm. Met name daarom werd, na 15 jaar, van de Triathlon-wedstrijdvorm afscheid genomen. Vanaf 2005 wordt er gestreden om het Open Fries Kampioenschap Paardenmarathon waaraan maximaal 150 aanspanningen vanuit het hele land deelnemen.
